Rola zespołu antyfosfolipidowego (APS) w patologii poronień nawykowych i późnego obumarcia wewnątrzmacicznego płodu jest kluczowa. Zespół ten stanowi jednostkę chorobową, w której obecność przeciwciał przeciwko fosfolipidom wiąże się z zakrzepicą i powikłaniami ciążowymi, w tym poronieniami i śmiercią wewnątrzmaciczną płodu.

Kroki diagnostyczne

1. Ocena historii medycznej pacjentkiW przypadku pacjentek z nawykowymi poronieniami lub późną wewnątrzmaciczną śmiercią płodu, kluczowe jest zebranie pełnej historii medycznej, w tym informacji o wcześniejszych ciążach, przebiegu poronień oraz jakichkolwiek innych istotnych chorobach. Należy zwrócić szczególną uwagę na występowanie chorób autoimmunologicznych w rodzinie oraz na skłonność do zakrzepów w przeszłości.
2. Przeprowadzenie badań laboratoryjnychTesty na obecność przeciwciał antyfosfolipidowych powinny być wykonane zgodnie z aktualnymi wytycznymi. Badania zalecane do diagnostyki APS powinny być wykonane najwcześniej 6-8 tygodni po poronieniu, obejmują:
   • 2 x badanie przeciwciał przeciwko kardiolipinie (aCL) – IgG i IgM,
   • 2 x badanie przeciwciał przeciwko beta-2-glikoproteinie I (anti-β2GPI) – IgG i IgM,
   • 2 x badanie na obecność przeciwciał toczniowych (LAC).

   Badania te powinny być powtórzone w odstępie 12 tygodni, aby potwierdzić ich trwałość. Kryteria diagnostyczne APS określają, że pozytywne wyniki powinny być uzyskiwane w co najmniej dwóch niezależnych badaniach w odstępie co najmniej 12 tygodni.

3. Interpretacja wynikówWyniki należy interpretować według poniższych progów diagnostycznych:

   Przeciwciała antykardiolipinowe (IgG) > 40 GPL 2 razy w odstępie 12 tygodni
   Przeciwciała antykardiolipinowe (IgM) > 40 MPL 2 razy w odstępie 12 tygodni

   Przeciwciała przeciwko beta-2-glikoproteinie I (IgG) > 40 U/ml 2 razy w odstępie 12 tygodni
   Przeciwciała przeciwko beta-2-glikoproteinie I (IgM) > 40 U/ml 2 razy w odstępie 12 tygodni

   Przeciwciała toczniowe (LAC) Pozytywne w co najmniej 1 badaniu 2 razy w odstępie 12 tygodni

4. Wykonanie dodatkowych badańW przypadku podejrzenia APS zaleca się również wykonanie badań na obecność innych zaburzeń hematologicznych, takich jak trombofilia wrodzona lub nabyta. Badania te mogą obejmować oznaczenie poziomu homocysteiny, czynników krzepnięcia oraz genotypy mutacji w genie MTHFR.
5. Konsultacja specjalistycznaW szczególnych przypadkach, takich jak ostry zespół zakrzepowo-zatorowy lub intensywne nawroty poronień, niezbędna może być konsultacja z hematologiem lub specjalistą ds. medycyny reprodukcyjnej.